søndag 12. januar 2025

Søndagstur på Bjørkedalen etter første veke på jobb i 2025


Første jobbveke etter jul var passeleg travel når det gjaldt jobb, og det var ingen politiske møte eller andre aktivitetar i fristida, bortsett frå at vi jobba inn ein planleggingsdag ved å jobbe til 18.30 på måndagen. Pangstart, med andre ord. Det store stresset vart at bilen fuska veldig med å starte, og torsdag og fredag måtte Veslejenta køyre meg til ferjekaia om morgonen og hente meg der om ettermiddagen. På hi sida vart det delvis skyss, og delvis gjekk eg til og frå kaia. Fredag etter jobb køyrde vi til Eid for å kjøpe startkablar og diverse, og laurdag morgon starta bilen min straks, så vi tok den med på tur til Eid for å handle mat, hundemat o.l. Også i dag, søndag, starta bilen, og no håpar eg at den startar i morgon, slik at eg får tatt den med til verkstaden i Volda. Anten er det noko gale, eller så treng eg ein motorvarmar. 

Laurdag kveld hadde ei nabovenninne kalla inn ein gjeng til lystig lag med mat og drikke, og det var veldig hyggeleg! Det blir mykje jobb og familieliv på oss alle, og ein møtest altfor sjeldan til sosiale samkome. Vinklubben er eit unntak, men det er no kjekt at karane òg kan vere med av og til.

Veslejenta og eg gjekk ein lang tur på Bjørkedalen i dag, og det var nydeleg med 0 grader og vintervêr. Meldingane handlar om mildvêr, storm og regn, så det var berre å nyte medan vi kunne. 

Vel heime laga eg brennsnut der eg putta oppi ein kveil julemôr og pinnekjøtrestar. Veslejenta rydda ut resten av julepynten medan eg laga mat, så no er vi attende til kvardagen interiørmessig òg. 

Genser nummer 71: Fanagenser til meg sjølv

I ungdomen hadde eg ein kvit og grå fanagenser som eg brukte mykje. Eg vart faktisk avbilda i lokalavisa iført same genseren med to års mellomrom, så det seier vel sitt. No har eg strikka meg ein kvit og grå fanagenser - mjukare enn den gamle, men ikkje fullt så fin. Rundfelling er kjekt å strikke, men isette erme er penare, i alle fall på Fanagenser.

1985 - eit møte om gjenopning av kommunal fristidsklubb


1983, i samband med ungdomsspalte i avisa

søndag 5. januar 2025

Godt nytt år!


Det viktigaste ønsket mitt for det nye året er sjølvsagt at det må bli fred på jorda. Det seier seg sjølv. Elles håpar eg sjølvsagt at folk slepp å vere sjuke og triste, sjølv om eg innser at det ofte er ein del av livet. 

For min eigen del håpar eg på eit meir aktivt år reint fysisk, for det har blitt mykje stillesitjing både på jobb, i politikken og hobbymessig. Påfunnet mitt om å lage ein motivasjonskonto der eg set inn tilsvarande spart ferjebillett dersom eg ollke tek med bilen over fjorden, skal vidareførast så snart det ikkje er glatt på vegane. Eg er ikkje glad i vinter med det den inneber av holke, kulde, isskraping og snømoking, så eg håpar det ikkje blir for gale med denslags. Samstundes er dette små problem i ein større samanheng, og eg lever eit godt liv og er nøgd med det. Kvardagen kjem sigande på, og det er greitt etter ein lang ferie med mykje rangling og god mat. Det har vore fint å ha flokken samla, men også deilig å roe ned aleine. 

Desember 2024








Etter ein svært travel haust vart desember i overkant strevsom. I politikken har det meste dreia seg om budsjettarbeid, som kom i hamn med eit resultat eg er nøgd med. Jobbmessig vart eg ferdig med rettebunkane 10. desember, etter fire helger med intens retting. 13. desember hadde eg munnleg tentamen med norskklassa mi, og deretter var det julebordhelg i Fosnavåg. Etter dette begynte eg å hangle, og siste jobbdag måtte eg heim etter avslutninga med elevane, og gjekk såleis glipp av julegudsteneste og julelunsj med kollegaene. Eg vart liggande sjuk eit par dagar, men måtte kome meg på butikkar for å handle inn mat. Gåvene var eg heldigvis ferdig med. Julaftan feira eg i nokolunde oppegåande form saman med Bladfyken, og andre juledag var eg erklært frisk og kunne reise til Ørsta i juleselskap. Ungane feira jul med faren i år, men vart med meg heim etter selskapet. Så fekk vi fine dagar med turgåing, brettspel og mat. Ungane er flinke til å lage mat, så det vart oftast dei som stod for det, noko som kom vel med når mora framleis var slapp. Nyttår feira vi her heime, og då var Svigerson  og Bladfyken her òg. Storeungane laga nydeleg kalkunmiddag, og rundt midnatt reiste vi til Folkestad for å sjå fyrverkeriet på hi sida av fjorden. I tillegg var det flott nordlys denne kvelden.


2024 har vore eit innhaldsrikt og hektisk år for meg, men det har vore mykje gøy og interessant på vegen dit. Eg har fått mange positive tilbakemeldingar på arbeidet eg gjer på jobb og i politikken, og det er både hyggeleg og rørande. 

Genser nummer 70: "Efterår" i Viking Eco Highland wool


Etter å ha strikka ein genser i dette garnet til Svigerson, ville eg strikke ein til meg sjølv frå same oppskriftsheftet. Flettemønster krev konsentrasjon, maskemerkarar og notatar, så ein kan ikkje prate for mykje medan ein arbeider. Eg er nøgd med resultatet og har planar om fleire av same sort (og garn på lager).

Genser nummer 69: "Eftirvænting" i léttlopi


Etter eit vulkanutbrot på Island i fjor fekk eg ein idé om å strikke ein vulkaninspirert genser i léttlopi. Eg brukte mønsteret til ein av favorittgenserane mine, som er strikka i lyseblått med mønster i beige og brunt, så denne vart svært ulik. Eg hadde gløymt at mønsteret stort sett er strikka med tre fargar om gongen, men det gjekk no bra til slutt. Eg hadde restar av mørleraudt frå før, men supplerte med gult, orange og lys oskegrå, og bolen er i mørk oskegrå - det syntest eg ville passe. 

Genser nummer 68: "Delaware"

 


Denne genseren fall eg pladask for, trass i at den kracde tynne pinnar og dermed mykje arbeid. Den finst som strikkepakke både i burgunder og blått, og eg kjøpte begge. Garnet er Gann tynn merinoull, og fargane på denne er bordeaux, mørk bringebær og natur. Eg er ikkje veldig begeistra for kvaliteten på garnet, men genseren er fin. Eg fekk den ferdig til budsjettmøtet i midten av desember.

Bok 36 2024: "Kinamann" av Brynjulf Jung Tjønn


Etter at forfattaren var på vitjing hos oss på jobb, las eg mange av dikta hans og har brukt dei i undervisninga. Denne boka er ein roman, men den har mange sjølvbiografiske trekk. I boka møter vi ein ung vaksen mann som fortel om oppveksten sin som adoptert koreansk sogning, og om livet hans seinare. I boka reiser han til Sør-Korea for å finne ut meir om seg sjølv og skrive på si neste bok. Dette er ei god og interessant bok som fleire bør lese. Den er lettlesen og enkel, men likevel viktig.

fredag 1. november 2024

Bok 35 2024: "Nattravnen" av Jan-Erik Fjell

 

Forlaget skriv: "I 1995 forsvinner 17 år gamle Isabell Lilleng fra Rømskog. Robert Taule er nylig løslatt etter en voldtektsdom og blir straks hovedmistenkt. Så forsvinner også han. Etter at lensmannen går av med pensjon, blir han besatt av å løse saken. En livstruende sykdom gjør at tiden hans er knapp. Hvor nær sannheten rekker han å komme før han blir borte for alltid? I nåtid blir Isabells levninger funnet. Anton Brekke blir engasjert av truecrimejournalist Kristian Bolstad, som vil lage podkast om forsvinningen. De begynner å tråkke opp en ny, ukjent sti for å løse saken før politiet gjør det. Men Isabells morder er villig til å gjøre alt for å holde seg skjult." Dette er den nyaste boka i serien, og den er spennande og interessant. Eg håpar verkeleg forfattaren vil skrive meir - noko han sikkert vil gjere, sidan serien er ein stor suksess. Han er velkomen til Volda viss han vil legge fleire drap hit (fiktive, vel å merke)!

Bok 34: "Cassandra-saken" av Jan-Erik Fjell


Etter Volda-boka ville det meste ha blitt ein nedtur, men denne boka er òg god. Igjen er det tale om at nokon kan vere uskuldig dømd. Forlaget skriv: "Cassandra Gran blir funnet drept i sin egen leilighet. Gjerningsmannen blir raskt identifisert og dømt. Et år senere oppsøker søsteren hans den tidligere kriposetterforskeren Anton Brekke og ber om hjelp til å bevise brorens uskyld. Anton er skeptisk, for broren var den perfekte gjerningsmannen. Det måtte være ham. Eller ... måtte det egentlig det? Parallelt etterforsker Magnus Torp drapet på småbarnsmoren Sunniva Nylund. En tilfeldighet fører de to tidligere kollegene på samme vei mot en felles morder."

Bok 33 2024: "Ringmannen" av Jan-Erik Fjell

 


Dette er den før nemnde Volda-romanen. To kvinner i notida vert drepne på fælt vis, og Anton Brekke blir tipsa om at deet eine liket minner  sterkt om eit anna, som patologen obduserte for tjue år sidan. Samtidig får vi høyre forteljinga om Volda-studenten frå Sørlandet, som hadde eit hemmeleg forhold til ein ung mann vi ikkje får vite namnet på. Vi skjønar snart at han er noko spesiell med tanke på sjalusi og liknande, og etter kvart skjer det dramatiske ting. Kjende Volda-stader som Rotsethornet, Det Grøne Treet og Elvadalen er nemnde, og det gjer boka meir interessant å lese enn ho elles ville ha vore. Det vert sagt at forfattaren studerte i Volda på same tid som desse fiktive personane, og det er ekstra artig. 

Bok 32 2024: "Gråsonen" av Jan-Erik Fjell


 Forlaget skriv: "Harald Uteng er pensjonert Kripos-etterforsker, og en legende i norsk politi. Helt uventet kontakter han en journalist for å lage podkast om drapet på 17 år gamle Malin Rekve i Aremark i 1991, men Uteng blir funnet druknet like før podkasten skal slippes. Anton Brekke, som var ung politiaspirant i den lille bygda da Malin ble drept, har ikke mistanke om noe kriminelt før han får høre det upubliserte opptaket. Etter hvert begynner Anton motvillig å lure på om feil person ble dømt den gangen, og at en morder igjen har satt seg i bevegelse. I Aremarks dagligvarehandel jobber nå unge Emily. Hun får en gryende følelse av at noen holder øye med henne, og at hun er i fare." I denne boka vert ein podcast-journalist presentert som ein av dei personane som kjem att seinare i serien. Det er eit glimrande grep å få med fleire personlegdomar, og ikkje berre andre politifolk.

Bok 31 2024: "Gjemsel" av Jan-Erik Fjell


 

Forlaget skriv: "En ung kvinne blir funnet drept. To år tidligere rømte seriemorderen Stig Hellum under en fangetransport. Drapet bærer hans signatur, og Anton Brekke vet to ting med sikkerhet: Stig Hellum har våknet fra dvalen. Og han kommer ikke til å stanse av seg selv. Texas, 2006. Om få timer skal den dødsdømte fangen Nathan Sudlow henrettes. I 11 år har han tiet. Nå forteller han sin historie til pater Tom Sullivan. Hva er sammenhengen mellom Stig Hellum og Nathan Sudlows rystende beretning? Anton Brekke får ansvaret for den pågående drapsetterforskningen, og han blir umiddelbart konfrontert med det eneste han egentlig tror på: ondskap." Dette var ein roman etter same lest som dei andre, med ei parallellhistorie i fortida som kastar lys på notida. Dette har blitt ein klisjé, men eg synest det er ein spenningsskapande struktur i ei kriminalhistorie.

Bok 30 2024: "Lykkejegeren" av Jan-Erik Fjell


Denne boka er den beste hittil, med spennande handling frå fortida i Las Vegas og eit merkeleg funn av menneskeknoklar i ein gamal amerikansk bil i norsk notid. Og stakkars, speleavhengige Anton reiser til Las Vegas for å nøste opp i gåta...

Bok 29 2024: "Rovdyret" av Jan-Erik Fjell

 


Forlaget skriv om den fjerde boka i serien: "Ny forrykende krim om Anton Brekke, fra tidenes yngste vinner av Bokhandlerprisen. Oscar Fiva sitter fengslet på åttende året for drapet på sin venn Henrik Zahl. Fiva har alltid hevdet sin uskyld, og liket ble aldri funnet. Når Zahl plutselig dukker opp igjen, er etterforskningsskandalen et faktum. For det politiet finner, er liket av en nylig myrdet mann. Anton Brekke beordres til å etterforske saken. Samtidig kommer en fransk leiemorder til Norge. På oppdrag for en død mann. Anton kjemper mot større krefter enn han aner, mens et nytt drap planlegges." Denne boka var òg god, og litt annleis enn den førre. Eg får stadig meir sansen for forfattarskapen.

Bok 28 2024: "Hevneren" av Jan-Erik Fjell

 


Forlaget skriv om den tredje boka i serien: "San Francisco, 1961. Den 17 år gamle norskættede Daniel «Danny» Larsen ankommer det føderale fengselet Alcatraz. Han er idømt en livstidsdom uten mulighet for prøveløslatelse for væpnet ran og drapsforsøk på en politimann. 33 år senere besøker et norsk kjærestepar det nå nedlagte fengselet. Der møter de den godt voksne amerikaneren, William. Han forteller dem historien om nordmannen han sonte sammen med mange år tidligere. Norge, nåtid. Etter en politirazzia på en ulovlig pokerklubb blir Anton Brekke degradert fra Kripos til ordensavdelingen i Fredrikstad. Anton og makkeren Magnus Torp er første patrulje på åstedet for et bestialsk drap. Drapet gjør det klart at det er en seriemorder på ferde. Hva er sammenhengen mellom disse drapene og den 50 år gamle historien om Danny? Anton Brekke tar saken." Denne boka likte eg svært godt, spesielt med tanke på handlinga i USA. Noko av løysinga gissa eg meg til, men eg vil ikkje seie boka er føreseieleg heller.

Bok 27 2024: "Skyggerom" av Jan-Erik Fjell

 


Forlaget skriv om den andre boka i serien: "Skyggerom er en utsøkt beskrivelse av råskap, de vondeste overgrep, hevn, vennskap og sorg. Og midt oppi dette er romanen rett og slett morsom. Anton Brekke har blitt en enda sterkere karakter, fortsatt komisk flåkjefta, men nå også følsom og sårbar.Det er snart jul og den småkriminelle Bernandas fra Litauen kjører inn i Norge med en forseglet last, på oppdrag fra den russiske gangsterbossen Doskino. Kontakten som skal overta lasten, dukker aldri opp ved den avsidesliggende hytta ved Fredrikstad . Når Bernandas oppdager hva slags "varer" han har smuglet, skjønner han at han selv er i fare og får panikk. Neste dag blir den eldre læreren Viggo Holm funnet død i sitt hjem i Sarpsborg, brutalt knivmyrdet. Det viser seg at Holm og Bernandas' kontakt er samme mann. En motvillig Anton Brekke blir satt på saken. Parallelt med etterforskningen følger vi Bernandas' stadig mer desperate kamp for å komme seg ut av den skvisen han er i, strandet i et fremmed land og klemt mellom en mordetterforskning og trusler fra bakmannen i Litauen." Eg likte godt denne boka òg, og eg er samd med forlaget i at karakteren Anton Brekke er ein enda sterkare karakter. Eg synest òg at veslingane mellom notid og fortid, og mellom kven ein følgjer, er spennande.

Bok 26 2024: "Tysteren" av Jan-Erik Fjell


Eg vart tipsa om ein kriminalroman med handling frå Volda, og det høyrdest freistande ut. Sidan Volda-boka var ein del av ein serie, starta eg like godt på den første i serien. Her blir ein kjend med den pokerspelande Kripos-etterforskaren Anton Brekke, og politistudenten Magnus Torp. Begge desse hovudpersonane er framstilte slik at ein fattar interesse for dei og liva deira, noko som er sentralt i gode kriminallitteraturseriar. Om handlinga i den første romanen skriv forlaget: "Da Fredrikstads rikeste mann blir drept, kommer overbetjent Anton Brekke fra Kripos til byen for å lede etterforskninga. Sammen med politistudenten Magnus Torp begynner han å rulle opp flere historier som viser seg å ha sammenheng med drapet på en tyster som mafiaen i New York får utført på 1960-tallet. Dette er den første boka om Anton Brekke."

fredag 11. oktober 2024

Bok 25 2024: "Drømmelinsene" av Stig Beite Løken


Handlinga i denne boka, som kom ut i 2018, er lagd til året 2041. Hovudpersonen er eigedomsmeklar, og det er blitt utvikla eit dataprogram som kan ta med menneske på visning ved å bruke ein slags linser. Ein kan òg designe sine eigne draumar og lage seg eit liv som er betre enn det faktiske. Det finst òg robotar som er designa som menneske og kan utføre yrke. Boka er svært spesiell og tankevekkjande, men den er òg ironisk nok litt ute på dato med tanke på alt som har skjedd med kunstig intelligens dei siste åra. Eg likte den sånn passe, eigentleg.

Vest nummer 2: Poppes slipover til Storegut


Denne vesten har vore ferdig ei stund, men eg gløymde heilt å ta bilete av Storegut i den. Den passa fint til han, og eg trur det kan bli eit anvendeleg plagg utanpå skjorte, pologenser eller t-skjorte. Eg hadde vel tenkt at det skulle vere fort gjort å strikke denne vesten, men det viste seg å vere meir arbeid enn eg hadde tenkt. For det første skulle den strikkast i to delar, dermed vart det strikka fram og tilbake og deretter sydd saman. Eg er ingen fan av å sy. Å lage V-hals var ikkje vanskeleg, men etter montering måtte eg ta opp masker rundt halsopning og ermehol og deretter strikke ein kant som så skulle brettast inn og syast. Eg var overraska over meg sjølv då eg fekk det til, og det såg til og med bra ut. Garnet eg brukte var Alpakka Forte, og pinnane tjukkelse 3 og 3,5. Eg veit ikkje om det var garnet, mønsteret eller fram-og-attende-strikkinga som gjorde at strikket verka litt ruglete, men det kom seg veldig etter vask. Eigaren verka nøgd, og det er det aller viktigaste.

torsdag 10. oktober 2024

Folkestadsetra

 Rundt vatnet på Folkestadsetra går det veg og turveg, dermed kan ein gå tørrskodd når regnet bøttar ned. Med tre vaksne born heime blir det mykje mat, prat og sofaliv, derfor vart det nødvendig å gå ein tur òg. "Det finst ikkje dårleg vêr, berre dårleg selskap".



Genser nummer 68: Fanagenser til Storegut

I sommar sa Storegut han kunne tenkje seg ein Fanagenser han òg, etter å ha sett og prøvd systera sin. Han tok ut fargar sjølv, og undervegs i strikkinga kom eg på at han hadde hatt eit sett som baby - det hadde mormora strikka. Eldstejenta hadde ein raud og kvit Fanagenser. Mønsteret er penare med isette erme, men eg kan ikkje sy. Garnet er Sandnes Alpakka Storm.

1997

2024


søndag 6. oktober 2024

Genser nummer 67: "Grøde" av Eco Highland Wool til Svärson


I vår var Eldstejenta og eg på strikkebutikk, der ho såg ein genser som ho meinte ville passe perfekt til kjærasten. Vi plukka ut garn og fann oppskrift, men i det eg skulle betale, såg eg at mønsteret var med isette erme, ikkje raglan eller rundfelling. Eg tok ein råsjanse på at systera mi ville hjelpe meg - viss ikkje, tenkte eg at eg kunne fri til nokon andre. Først måtte eg strikke alle delane, noko som tok si tid sidan mønsteret stort sett går i to fargar. Systera mi tok deretter jobben med å sy saman og strikke på hals. Etter å ha vaska og tørka den, sende eg den så til Oslo, der mottakaren skulle få ei overrasking. Eg var veldig spent på om den passa, men det gjorde den heldigvis. Det er vanskeleg å vite når ein ikkje har noko/nokon å måle på, og eg tenkte at trange erme vert vanskeleg når dei er sydde med maskinsaum. 

Oppskrifta heiter "Grøde", garnet er frå Viking og heiter "Eco Highland Wool". Mønsteret var i eit hefte der det var fleire modellar eg kan tenkje meg å strikke, men då med rundfelling eller raglan. 

Stor takk til Systa for arbeidet!

søndag 8. september 2024

Genser nummer 66: "Alexander" av Rauma resirkulert


Til bursdagen min fekk eg ein stor pose med gråbeige resirkulert garn. Eg likte fargen godt, så eg la berre til noko offwhite garn til mønsteret. Eg strikka ein genser til Storegut i dette mønsteret for ei tid attende, og eg likte det så godt. Garnet er mjukt og lett å strikke med, men det luktar litt sau. No skaleg vaske genseren, så då får eg kanskje ut litt av den lukta. Eg har att meir av garnet, men må tenkje litt over kva eg skal lage av det. Eg har som mål å strikke ferdig ein del prosjekt eg har liggande på vent, og så tenkte eg å få brukt noko restegarn. Dette garnet kan eg bruke saman med lettlopi, trur eg, og det har eg mykje restar av.

Kornbergveten 577 moh






Laurdag 7. september var òg ein nydeleg dag, og Veslejenta og eg tok med oss alle tre hundane på ein lengre tur. Kornbergveten er ikkje eit høgt fjell, men turen er ei mil lang (tur+retur). Den er ikkje spesielt bratt, men med den traséen vi vel, er det nesten ikkje skog og veldig fin utsikt det meste av tida. Vi møtte både folk og dyr, spesielt ved "Galten" på veg opp. Det var vindstille og varmt med strålande sol, så vi hadde for lite vatn med oss, men vi fann heldigvis nokre søyler med vatn til hundane undervegs. Det var litt disig luft, ikkje så klår luft som det plar vere om hausten, men det er vakkert å sjå fjordane møtast og dei vakre fjella i syningom. Turen tek eit par timar kvar veg.

Bok 24 2024: "Amerikansk karmageddon - Tanker om mitt fordømte fedreland" av Thomas Seltzer


Denne boka har eg kosa meg med lenge, og delar av den har eg høyrt fleire gonger for å få med meg alt. Eg har sett stor pris på dokumentarprogramma til Thomas Seltzer om USA, og boka omhandlar mykje det same. Polariseringa politisk og den økonomiske situasjonen blir grundig forklart gjennom historiske hendingar og kulturelle fenomen. Forfattaren les boka sjølv, noko som gjer det enda kjekkare å lytte til lydboka. Det var nesten litt trist når boka var slutt, og no håpar eg inderleg det snart dukkar opp ein ny dokumentarserie i høve årets presidentval. Dette er noko eg er svært oppteken av, både som privatperson og engelsklærar.

Tur til Runde, Kvalsvik og Fosnavåg

 Fredag 6. september var min første fri-fredag i haust, og vêret var strålande. Veslejenta hadde også fri, og ho hadde sete heime med pensumlesing det meste av veka, så utferdstrongen var stor. Vi reiste derfor til Ørsta og henta mor/mormor, og så køyrde vi til ytre strok. Planen min var å køyre til Nerlandsøy, men på grunn av manglande kartlesing enda vi først på Runde. Der var varmt og fint, men havskodda var ufatteleg tjukk somme stader. Dette gav øya eit trolsk preg. Vi tok oss ein bruspause på kaféen på miljøsenteret, og så hadde vi ein litt spennande tur over brua på veg innover. Deretter køyrde vi til Nerlandsøya, der det er mange fine turar ein kan gå og mykje å sjå. Eg ville sjå storbåra bryte mot land, men det var så vindstille og fint at det vart dårleg med denslags. Eg gjekk ut til fyret på Golleneset, men dei hine stogga då stien vart vanskeleg å gå på.









Svoltne (og våte på beina) reiste vi deretter til Fosnavåg og åt middag på kinarestauranten der. Mamma vart dårleg etterpå og frykta matforgifting, men vi åt alle det same og berre ho vart dårleg.

Så kom sommaren - i september

Etter ein mildt sagt regnfull august, vakna vi 1. september opp til ein nydeleg sommardag. Dette var konfirmasjonssøndag i bygda, så det passa svært godt. Sjølv hadde eg diverse som skulle gjerast både ute og inne, men hundane fekk seg ein tur i Mjeltvika. Slike dagar er balsam for sjela!