Bok 29 2014: "Et uvedkommende liv" av Camilla Gibb

Eg likar bøker der hovudpersonane er skildra slik at ein føler ein blir kjend med dei. Det er vanskeleg å forklare kva grep forfattaren gjer for å oppnå dette, og nokon eksakt metode er det neppe. I Camilla Gibbs bok møter ein eit søskenpar frå Niagara Falls og foreldra deira. Faren er ein drøymar, og er til tider svært usympatisk, og mora blir alkoholisert. Begge lid av tapte draumar, viss det kan seiast å vere ein diagnose. Borna Veks opp utan kjærleik, er delvis upopulære på skulen og kjempar seg framover mot vaksenlivet i håp om å oppnå kjærleik og aksept. Ei bok som er tragisk, morosam og gripande samtidig, men utan sentimentalitet. Akkurat slik eg likar bøker.