Eg skulle eigentleg strikke ein "oversized" genser til Eldstejenta og sende den i posten til bursdagen hennar, men så vart genseren berre vanleg passeleg, så eg let den ligge til ho kom heim til påske. Tråden er "Alpaca bris", og den lysaste rosafargen er den same eg har strikka til henne i før. Ho vart svært glad for genseren, men eg har bestilt ein Skappel-genser som eg skal prøve å få større.
Då mamma vart 80, fekk vi ikkje vere saman i det heile, då landet nett hadde blitt stengt ned og covid-restriksjonane styrte liva våre. I år vart mamma 85, og dei av oss som bur i nærleiken møttest i Starevegen til ei enkel og uformell feiring. Det var berre to barnebarn til stades (av 11), så det vart ikkje barnebord i dette selskapet. Systera mi hadde laga nydelege smørbrød, mamma hadde baka og eg hadde med ei marsipankake, så det var nok mat og mykje å prate om. Jubilanten fekk gåver og blomar, og det vart ei hyggeleg feiring for alle.
I dag kom våren attende, med tosifra temperatur og sol frå blå himmel. Eg bestemte meg for å gjere trimmen kortreist, og gjekk heimanfrå til Lisjedalen og innover skogsvegen langs vatnet. Det vart noko oppoverbakke, og det er som kjent då det går oppover - også med forma. Eg møtte fleire kjende på turen, blant andre ein tidlegare kollega eg ikkje hadde sett på 25 år, trur eg. Note to self: sjølv om du berre skal gå ein tur i nærmiljøet, kan det vere greitt å sjå ok ut, i tilfelle ein treff på folk ein sjeldan møter.
Eg har ikkje så mange fri-fredagar, men denne gongen klaffa det med at Bladfyken også hadde fri, og vêret var fint. Sidan Veslejenta skriv master, enda det med at Bladfyken og eg for på tur saman med små-hundane, medan Charlie og Veslejenta vart att heime. Vi køyrde til Måløy og tok ferja til Oldeide, og derifrå køyrde vi til Grotlesanden. Der var utruleg fint, og eg kan godt tenkje meg å reise attende dit. Ved den gamle kyrkjegarden på Grotle kom vi i snakk med ein lokal bonde, og han kunne fortelje oss mykje om turmoglegheiter i nærleiken, om krigen og om orkanen Dagmar. Det vart ei bonuoppleving. Etter kvart køyrde vi til Kalvåg, der eg ikkje hadde vore før. Ingen kaféar var opne, dessverre, så også dit vil eg gjerne attende i sesongen. Det er mykje dårlege vegar på Bremangerlandet, så vi enda med å ta ferja til Måløy på heimvegen òg, sjølv om vi eigentleg skulle køyre til Isane. Frå Måløy er det autostrada inn til Eid, og då er det kjekkare å slappe av og prate. På Eid stoppa vi og handla med oss pizza heim til studenten.
 |
I veke 8 hadde vi fri, og Eldstejenta hadde ferie samtidig. Ho kom midt i veke 7, slik at nokre av oss fekk gått på musikalen til musikklinja på skulen der eg jobbar. Det var som vanleg veldig kjekt og imponerande. Elles gjekk dagane med til turgåing og matlaging, litt besøk og mange gode samtalar. Det vart ikkje tatt så mange bilete, men det var nydeleg vêr nesten heile ferien, og då regnet kom kunne eg rette unna det arbeidet eg hadde tatt med heim i ferien.
Etter å ha strikka ein genser til meg sjølv i dette mønsteret, strikka eg ein til Veslejenta òg, i same garn (Eco Highland Wool) men i ein flaskegrøn farge som ho kler veldig godt. Eg gjorde nokre justeringar på ermane, som var litt korte og trange på min eigen. På St Patrick's Day lånte eg den attende for å ha på meg noko grønt.
Etter turen skulle vi handle litt, og vi var svært stolte av å ha vore så spreke (vi gjekk i nesten tre timar). Vi var dessutan svoltne, og brått hadde vi hamna på Burger King, der dei serverte påfyll av kaloriar.
Denne romanen vart tildelt Nordisk råds litteraturpris i 2023, og det forstår eg godt.
Laurdag kveld hadde ei nabovenninne kalla inn ein gjeng til lystig lag med mat og drikke, og det var veldig hyggeleg! Det blir mykje jobb og familieliv på oss alle, og ein møtest altfor sjeldan til sosiale samkome. Vinklubben er eit unntak, men det er no kjekt at karane òg kan vere med av og til.
Veslejenta og eg gjekk ein lang tur på Bjørkedalen i dag, og det var nydeleg med 0 grader og vintervêr. Meldingane handlar om mildvêr, storm og regn, så det var berre å nyte medan vi kunne.
Vel heime laga eg brennsnut der eg putta oppi ein kveil julemôr og pinnekjøtrestar. Veslejenta rydda ut resten av julepynten medan eg laga mat, så no er vi attende til kvardagen interiørmessig òg.
I ungdomen hadde eg ein kvit og grå fanagenser som eg brukte mykje. Eg vart faktisk avbilda i lokalavisa iført same genseren med to års mellomrom, så det seier vel sitt. No har eg strikka meg ein kvit og grå fanagenser - mjukare enn den gamle, men ikkje fullt så fin. Rundfelling er kjekt å strikke, men isette erme er penare, i alle fall på Fanagenser.
 |
| 1985 - eit møte om gjenopning av kommunal fristidsklubb |
 |
| 1983, i samband med ungdomsspalte i avisa |
For min eigen del håpar eg på eit meir aktivt år reint fysisk, for det har blitt mykje stillesitjing både på jobb, i politikken og hobbymessig. Påfunnet mitt om å lage ein motivasjonskonto der eg set inn tilsvarande spart ferjebillett dersom eg ollke tek med bilen over fjorden, skal vidareførast så snart det ikkje er glatt på vegane. Eg er ikkje glad i vinter med det den inneber av holke, kulde, isskraping og snømoking, så eg håpar det ikkje blir for gale med denslags. Samstundes er dette små problem i ein større samanheng, og eg lever eit godt liv og er nøgd med det. Kvardagen kjem sigande på, og det er greitt etter ein lang ferie med mykje rangling og god mat. Det har vore fint å ha flokken samla, men også deilig å roe ned aleine.
2024 har vore eit innhaldsrikt og hektisk år for meg, men det har vore mykje gøy og interessant på vegen dit. Eg har fått mange positive tilbakemeldingar på arbeidet eg gjer på jobb og i politikken, og det er både hyggeleg og rørande.
