For nokre år sidan kom ei grusom sak fram i media, og dette er grunnlaget for handlinga i denne boka. Liv veks opp i eit lite, avstengt bygdesamfunn der dei fleste er lulesamar og læstadianarar. Barndomen hennar er prega av fattigdom, vald og alkohol, og etter kvart også seksuelt misbruk. Det er nesten ingen ende for kor grusomt ho og andre born i dette miljøet er blitt behandla, og korleis skepsisen mot "øvrigheita" hindrar nokon i å slå alarm.
Boka er ikkje spesielt godt skrive, då den hoppar i tematikk og gjentek seg sjølv (til dømes alle fakta om det lulesamiske miljøet som vert lista opp både først og sist i boka. Likevel er dette ei bok som grip fatt i ein, og som minner ein om at ein må slå alarm viss ein blir vitne til at born har det vondt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar