"Brevet til Rosalin" er ei vemodig forteljing om ein aldrande, einsam lærar som i brevs form tek eit oppgjer med si eiga fortid. Men kven er så denne Rosalin som han skriv til? Dette kjem fram i små hint utover i teksten og får si forklaring til slutt.
Eg likar godt skrivestilen og språket til forfattaren, og denne boka var ikkje noko unntak. Hovudpersonen kjem tydeleg fram, og eg rakk å bli glad i han i løpet av boka. Brevforma gav teksten ei framdrift, sjølv om eg gissa slutten. Eg likar ofte korte bøker, fordi dei er meir fortetta og dermed meir intense enn tjukkare bøker, og denne var ikkje noko unntak. Det er ei lang forteljing med mange undertonar, men skrive på om lag hundre boksider.
Boka har allereie fått gode kritikkar, og det blir spennande å sjå mottakinga vidare. Svigerinna var i alle fall begeistra!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar