Godt nytt år 2019!

2018 vart eit svært spesielt år for familien. Ved middagsbordet nyttårsaftan tok vi ein runde med den tradisjonelle "best og verst i året som gjekk", og det var mykje som gjekk att. Det desidert tristaste vi opplevde i 2018, var at Pappa døde. Borna miste då sin andre bestefar, og dei har vore nær knytt til begge. Elles har kvar og ein av oss hatt sine gleder og utfordringar som ikkje nødvendigvis det høver å blogge om.

Når vi i dag begynte det nye året, var sjølvsagt tanken å trimme meir for min del. Eldstejenta har tenkt å kjøpe seg ny treningsklokke, og då fekk Gamla overta den gamle. Dette var langt meir inspirerande enn ein skritt-teljar, som ikkje registrerer at eg gjer husarbeid og liknande, og som ikkje skil mellom fjelltur eller tur på flat asfalt. No skal det blir fart på treninga her! Det vil seie: først må det slutte å blåse og regne så fælt. Det er det minst motiverande som tenkast kan når det i tillegg er mørkt det meste av døgeret.

Middagen i dag bestod av restar og restars restar, og i kveldinga pakka ungane tinga sine og drog til faren. No skal Gamla kvile seg og lese i ei bok, for i morgon er det jobb att (men først må eg sikre meg 100% på eit vis).