Mitt (korte) liv som ordførar

Foto sendt frå miljøpartiet

Denne veka har vore prega av møteverksemd og førebuing til kommunestyremøtet torsdag (i går). Det var svært mange sider med saksdokument som skulle gjennomgåast, og på toppen av det heile skulle varaordføraren bort, slik at eg måtte steppe inn som vikar. 

Det var fleire viktige saker som skulle takast opp, og mitt syn vann fram både når det gjaldt kjøp av ny barnehage (det var eg for) og betalingsparkering (som eg er mot). I den sistnemnde saka vart det stilt spørsmål ved gildskapen til ordføraren, og eg måtte då steppe inn som ordførar i eit par minutt medan ho måtte fråtre. No har eg altså prøvd dette også - eg fekk til og med banke med klubba.

Møtet varte i over åtte timar, noko som er svært mykje når ein i tillegg har vore på jobb 8-13.30 før ein kom til møtet. Så lange møte og lange saklister kan fort bli eit trugsmål mot demokratiet, då det vert umogleg å handsame alle sakene like grundig og halde hovudet klart gjennom heile møtet.