Søndagen begynte temmeleg roleg og sakte. Minstemann og kjærasten kom innom ein tur, og etter at dei reiste tenkte eg at eg skulle gå ein tur i det fine vêret. Turmålet var usikkert, men eg enda opp med å gå på Keipen denne vakre haustdagen. Sidan eg var så treig med å kome meg av garde, fekk eg fjellet for meg sjølv mykje av turen.
Dette er ein av favoritt-turane mine, men heller ikkje denne gongen såg eg på utsikta frå toppen. Eg henta heller ikkje boka som ligg litt for skummelt til ytst på toppen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar