Den australske forfattaren Anna Funder intervjua i perioden 1996 - 2000 nokre menneske som har levd i DDR og vore utsette for Stasi på ulikt vis. Ei hadde fått vite at mannen hennar var død, utan noko meir forklaring eller prov, ei anna opplevde at babyen hennar vart verande på eit sjukehus i Vest-Berlin medan ho sjølv budde på den andre sida av muren. Det er gripande hisorier, og Funder fortel utan å forklare eller problematisere for mykje. Ho er innom fenomenet "ostalgie", ein nostalgi knytt opp mot livet i DDR, og ein får høyre om arbeidet med å restaurere Stasi-arkiv og å bevare historiske minnesmerke.
Eg las boka på engelsk, og det var ikkje spesielt vanskeleg språk. Det er dessutan lett å følgje historiene og å feste seg ved personane i dei. Denne boka er absolutt verd å lese for dei som er interesserte i nyare tysk historie.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar