Bok 13 2019: "Huset på prærien" av Tora Seljebø

Denne vesle boka er ei samling kortprosatekstar som er fragment av ei forteljing, så det er ikkje ei bok ein bør haste sg gjennom, men lese sakte og kanskje fleire gonger for å forstå den. Den namnlause eg-personen lever, ikkje ulikt Laura i det opphavlege "Huset på prærien", noko i skuggen av den eldre systera. Forholdet mellom dei er nært, men dei er òg rivalar. Ein hestetemmar dukkar opp, og eg-personen er oppteken av at han skal foretrekke henne framfor systera.

Eg likte boka, men den er litt for komplisert som underhaldningslektyre etter min smak.