I denne tredje boka i trilogien kjem forfattaren mykje meir til syne enn i dei førre bøkene. Livet hans vert fletta saman med handlinga i boka, og tidlegare romanfigurar kjem òg med. På mange måtar stadfestar han heile forfattarskapen sin med denne trilogien, fordi bøkene gir gjenklang av tidlegare verk. Ved å skrive inn forfattaren hoppar han òg elegant inn i og ut av illusjonen. Denne boka var verkeleg fantastisk god, synest eg, då den både er ei realistisk tidsskildring og har ein så spennande komposisjon. Historia bak referata frå Røde Kors-møta vert òg avslørt.
Dette er ei "løp og les"-bok. Mange vil nok foretrekke den sosialrealistiske stilen i første boka, men eg synest serien vaks fram mot eit crescendo i den siste boka. Saabye Christensen er verkeleg ein av våre største forfattarar!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar