Med denne boka vert serien avslutta. Eg veit ikkje kor mykje eg har fått ut av lesinga, men det har til tider vore morosamt. Det er òg ein kultklassikar som eg har hatt lyst til å lese.
Det mest morosame med gamle sci-fi-tekstar, er mangelen på evne til å fantasere forbi sine eigne grenser. I boka ringjer ein til dømes eit nummer for å få tak i telefonnummer og adresser, noko som vart ei digital teneste for mange år sidan. Det som derimot er meir realistisk, er klokka til Arthur, som inneheld mykje meir informasjon enn berre tida. Dette er ein idé som starta for lenge sidan, og som dei siste åra har blitt vidareutvikla mykje.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar