Sebastian har hamna på skråplanet med narkotika og prostitusjon, og ein dag vert han teken på fersken i å stele smykke frå bestemora. Ho har hatt slag, og alle trur ho har mista taleevnen og ikkje skjønar kva dei seier, men ho har valt å bli stum, heilt til ho altså snakkar til barnebarnet som stel frå henne. Dei to begynner å snakke saman, og løyndomar i slekta vert oppklara gradvis.
Det er først og fremst forfriskande å lese ei bok som ikkje er føreseieleg, sjølv om ein kanskje kan gisse seg til nokre element. Karakterane er spesielle, og eg vart i alle fall interessert i å finne ut korleis dei var blitt som dei var. Eg likte boka godt, men veit ikkje om den har den heilt store litterære verdien. For meg var det mest interessant å sjå om karakterane kunne "slutte fred med sine indre demoner".
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar