Terry er ei førti år gamal kvinne som skal leige ut eit anneks ved huset sitt. Sjølv bur ho aleine og er eigentleg einsam og føler seg usynleg, så ho vert begeistra over den unge og sprudlande kvinna som vert hennar nye leigebuar. Etter kvart får vi kjensla av at det er ugler i mosen, både gjennom måten Terry omtalar hendingar og gjennom overhøyrde samtalar.
Boka er spennande veldig lenge, men eg synest spenninga flata ut mot slutten, då eg gissa ein heil del undervegs. Likevel er dette ei ny problemstilling frå Joy Fielding, og eg er enno imponert av denne forfattaren. Eg har eit par bøker att i samlinga på Storytel, og eg reknar med eg les dei òg, før eg begynner på noko anna.
Eg likte ikkje så godt slutten på boka.
SvarSlett