Dette er verkeleg ei fin bok som godt kunne ha blitt lese i skulesamanheng, tenkjer eg. tenåringsguten Mahmoud lever i ein familie med mor, far og ein veslebror som vil vere jente. Foreldra har innvandra til Noreg frå Pakistan, og familien vert noko stereotypisk skildra med ein far som arbeider alt han kan, og som stadig held på verdiar og haldningar frå gamlelandet. Dette vert forsterka når broren hans kjem på ferie frå Pakistan.
Det om først og fremst er bra med boka, er skrivemåten. Syntaks og ordforråd etterliknar drabantbyspråket i Oslo, og det er fornøyeleg direkte og frå ein for meg noko ukjend synsvinkel når det gjeld omtale av det pakistanske miljøet og skildring av det norske samunnet. Innlesaren gjer ein fantastisk jobb med å levandegjere språket og karakterane. Denne boka er verkeleg ei "løp og les"-bok.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar