Denne vesle boka fortel ei surrealistisk historie om ei danningsreise noko utanom det vanlege. Ein indisk fakir reiser til Paris for å kjøpe seg ei ny spikarseng. På grunn av dårleg økonomi planlegg han å overnatte i sengeavdelinga på Ikea, men så vert han innestengd i eit skap som vert send til Storbritannia. Det heile er temmeleg sprøtt, men her er nokre alvorlege undertonar òg. Eg likte boka godt, for den minte litt om bøkene til Arto Paasilinna og traff humoren min. Som eit lite døme kan eg nemne at det vert snakk om ein gammal afrikansk dialekt som er nesten utdøydd - det er faktisk berre to gjenlevande personar som snakkar dialekten, og dei er ikkje på talefot... Slikt morar meg, sjølv om eg òg forstår at nokre er blitt skuffa over boka dersom dei har lese omtalar av den på førehand. det er ikkje ei fantastisk bok, men den er artig.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar