Den nest eldste tenner det nest siste lyset, slik skikken vår er |
Det vart tidleg middag, og deretter gjekk vi oss ein tur heile familien. Det er ein koseleg skikk vi har, sjølv om turane sjeldan blir lange eller pretensiøse på anna vis. vi berre ruslar oss ein tur med hunden og snakkar om små og store emne vi er opptekne av.
Etter middag sette eg meg føre med rettebunken att, og i 19-tida kunne eg erklære meg ferdig med rettinga i 2015. Det er lite som slår kjensla av å vere ferdig med noko ein har arbeidd hardt og lenge med.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar