Hoel skildrar episodar frå barndomen til guten Anders frå han er tre til han er femten år. Sentralt står bygdelivet, meir og meir etter kvart som guten vert eldre, men eg likar best skildringane frå då Anders er svært liten. Forfattaren får til eit truverdig perspektiv, og nokre av episodane er veldig sterke. Ein spesielt sterk episode, som eg har lese utdrag om tidlegare, er då Anders blir med på å drukne ein geitekilling, eigentleg mot sin vilje. Den episoden viser korleis born kan gjere grusomme ting utan eigentleg å ville det, berre fordi dei vert rivne med av kvarandre. Episoden kan brukast som utgangspunkt for å diskutere mobbing eller andre brotsverk.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar