Då eg las denne boka i 2013, skreiv eg følgjande:
"Ei suicidal ungjente får ansvaret for å hjelpe ei eldre kvinne med å handle matvarer. Dei to kvinnene begynner å snakke med kvarandre, men ingen av dei lyttar særleg godt til den andre. Dei har nok med sine eigne tankar og minne begge to, kan det verke som. Den eldre kvinna er tysk, og har vore medlem i Bund Deutcher Mädel og dessutan arbeidd ved Victoria Terasse i Oslo under okkupasjonen. Den unge jenta si historie kjem gradvis fram gjennom små fragmentariske tankereferat.
Det er ei pussig lita bok, heilt ulik "Gullrush"-serien av same forfattar. Eg likte den ganske godt, sjølv om eg måtte høyre slutten eit par gonger for å få den heilt med meg. Som lydbok fungerer den godt, spesielt i og med at opplesaren les på noko gebrokkent norsk når ho les replikkane til den tyske kvinna. Slik kjem kontrasten mellom dei to ekstra godt fram."
No har eg lese boka på nytt, og då synest eg den suicidale jenta vert lite truverdig, medan den eldre kvinna er ein betre karakter. Ei interessant bok er det uansett, og eg har allereie begynt på ei ny bok av same forfattar.
Eg har lese-og gløymt-denne boka. Viss du vil kan du lese om den på bloggen min.
SvarSlett