For ei tid attende las eg "Rachel's Holiday" av same forfattar. I den boka eg no har lese, møter vi eine systera til Rachel, Anna, som nyleg er blitt enke i ung alder. Boka handlar mykje om korleis ho opplever sorga, mellom anna korleis ho ringer til mobiltelefonen til den avdøde mannen og korleis ho oppsøkjer medium for å kunne snakke med han. Dei hadde eit svært lukkeleg ekteskap, og det plagar henne at ho ikkje skjønar kvar han er. Parallelt med dette mottek ho mailar frå mora, som ergrar seg over trivielle problem med ei kvinne som let hunden sin gjere frå seg på plenen deira heime i Irland. Ei anna syster har teke til å arbeide som detektiv, noko ho fortel Anna om i mailar. Desse mailane er med på å gi boka eit humoristisk preg i all sorga. I tillegg finst det mange fornøyelege bipersonar som kvar har sine historier. Eit samlande tema er å kome vidare i livet etter å ha opplevd noko trist, og dette vert ikkje lettvint skildra. Her er mykje livsvisdom og problemstillingar som vekkjer ettertanke, noko som overraska meg. Eg har unngått Keyes sine bøker fordi eg trudde det var søtsuppe, men denne boka var ganske god. I tillegg er her mykje god humor, som sagt, og mykje av den er basert på ein leik med sprøket. Eit døme er når detektivsystera bruker uttrykket "parrot-phrasing" i staden for "paraphrasing". Dette er slik engelsklærarar ler av, i alle fall.
Kort sagt: boka fekk meg til både å le og gråte ein skvett, og då er eg nøgd.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar