Bok 21 2017: "Dei som flyktar og dei som blir" av Elena Ferrante

Då eg begynte på denne boka, hadde eg gløymt at eg allereie hadde lese den sist haust. Den gongen gjorde den ikkje så stort inntrykk, men eg tenkte eg kunne lese den om att i papirutgåve før eg tek til på den siste. Eg kopierer igjen det forlaget skreiv om boka:

Forlaget skriv:

"I den tredje boka i Napoli-kvartetten, Dei som flyktar og dei som blir, har dei to jentene frå Mi briljante venninne og Historia om det nye namnet blitt kvinner.

Elena giftar seg med ein akademikar og er ulykkeleg familiemor i Firenze, medan Lila kjempar for å overleve som lågtlønna fabrikkarbeidar, og tar del i 70-åras kamp for betre arbeidsvilkår og meir demokrati. Begge kvinnene har frå dei var barn forsøkt å unnsleppe livet i bydelen der dei vaks opp, eit liv i fattigdom og ufridom. No drøymer Elena likevel om det livet Lila har.


Napoli-kvartetten er eit storverk om vennskap mellom kvinner, men dette er også forteljinga om Italia som nasjon og dei gjennomgripande endringane landet gjennomgår frå 1950-åra og fram til i dag.

Dei som flyktar og dei som blir er ein roman om to kvinners liv i Italia på 70-talet, tiåret prega av arbeidarkamp, klassereise og kvinnefrigjering. Ein roman om eit vennskap som rommar kjærleik og hat, beundring og sjalusi, men som er så sterkt at ingen av dei to kvinnene er heilt seg sjølv utan den andre."

Eg meiner framleis at denne boka vart noko meir triviell enn dei to første, men eg er sjølvsagt spent på korleis kvartetten vert avslutta. Den kjem eg òg til å lese i papirutgåve, då så lange og kompliserte bøker når det gjeld namn ikkje eignar seg så godt som lydbøker.