Bok 27 2017: "Miss Peregrine's Home for Peculiar Children" av Ransom Riggs

Vanlegvis er eg ikkje så glad i fantasy, og viss eg skal forhalde meg til sjangeren fungerer det best på film. i vinter hadde eg tenkt å ta med ungane på kino for å sjå filmatiseringa av denne boka, men det vart ikkje høve til det. no hadde vi fått inn dvd-en på skulebiblioteket, og eg ville låne den med meg heim i påska. I tillegg tok eg med meg boka filmen er basert på og to andre i serien (eg er usikker på om det kjem fleire). 

Vanlegvis ville eg dessutan ha lese boka først og sett filmen etterpå, men denne gongen vart det omvendt, då ungane hadde lyst til å sjå filmen allerieie for ei veke sidan. 

Vi likte filmen veldig godt, og det var faktisk kjekkare for meg å lese boka etterpå, når eg visste litt meir om dei oppdikta vesena på førehand. Forteljinga er om ein gut som reiser til Wales, der bestefaren budde på barneheim under krigen. Guten reiser attende i tid på mystisk vis, og barneheimen er ein heim for born med særskilde evner. Det er ei spennande historie, og eg sette som sagt pris på å vite litt om vesena på førehand, slik at eg var litt budd. For meg krev det ein ekstra innsats å sette seg inn i uvanlege fenomen og vesen, og eg er ikkje nokon fan av verken Harry Potter eller Ringenes Herre, men denne boka fenga meg så mykje at eg kjem til å lese nummer to i serien òg.