Laurdag kveld skulle Lommerosk spele support på Studenthuset Rokken. Då eg fekk vite at hovudattraksjonen for andre enn foreldra var eit band som skulle spele coverversjonar av Deep Purple, tenkte eg at det kunne vere verdt å få med seg det òg. Forventningane var sånn passeleg høge, for eg rekna med det ville bli nokre musikalske nedturar, men bandet var utruleg bra! Det var fantastisk flott å høyre att mange av dei gode, gamle songane, og spesielt vokalisten Leif Digernes imponerte stort.
Det var sjølvsagt stort å oppleve Lommerosk på scenen att, og denne gongen spelte dei nokre nye coverversjonar og eit par nye sjølvlaga. Responsen blant publikum var eintydig positiv, og eg overhøyrde ein del rosande ord blant folk som ikkje visste at eg var mora til vokalisten. Som den myrsnipa eg er ville eg ha likt dei uansett, men det er kjekt når andre òg set pris på talenta deira.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar