På dagtid i dag hadde eg så mykje skulearbeid liggande at eg ikkje såg meg syn med å gå i tog. Eldstejenta var blant arrangørane av 8. mars-markeringa i Kristiansand, noko eg set stor pris på og er stolt av. Engasjement er utruleg viktig, og eg ser til dømes forslaget om reservasjonsrett for legar som eit steg attende for kvinnesaka.
Om kvelden hadde eg avtala barneparkering i Starevegen slik at eg kunne gå på 8. mars-markering i Ivar Aasentunet. To forfattarar, Solveig Aareskjold og Maria Parr, vart intervjua av ei dyktig og godt budd Marit Brekke, og vi fekk mange nye ting å fundere over i ettertid. Personleg fekk eg eit heilt fornya syn på Inger Johanne-bøkene generelt, og Margrete Kind spesielt. Kvifor vert det forventa at Inger Johanne skal vere venninne med Margrete, som er kjedeleg og innpåsliten? Skal jenter få lov å setje grenser, eller skal dei absolutt vere like snille mot alle? I tillegg vart det spesielt interessant å høyre at suksessen "Tonje Glimmerdal" kunne ha enda opp som boka "Tore og tantene", men at Maria Parr las ein artikkel om jenter i barnelitteratur og skifta kjønn på hovudpersonen.
Eg la merke til at statsministeren hadde mange gode alternativ til hovudsaka i Oslo ...
SvarSlett