21. juni la eg ut eit bilete av dei 19 ungdomsbøkene eg skulle lese i ferien. I bloggande stund har eg nettopp lese ferdig og blogga om den siste. Nokre av bøkene har vore svært raske å lese, andre har vore på minst 250 sider, og såleis ikkje kortare enn ein vaksenroman. Problemstillingane har variert, og ikkje minst kvaliteten.
Føremålet med leseprosjektet mitt var å få betre kunnskap om ungdomslitteratur. I førre skuleår losa eg ein VG1-klasse gjennom eit svært vellukka leseprosjekt, og no ser det ut til at eg skal ha ein ny VG1-klasse i det skuleåret som snart tek til. Håpet mitt er at eg skal få nokon som ikkje likar å lese til å lese noko dei likar - eg har eit noko overoptimistisk syn på at det berre gjeld å finne den rette boka. Utfordringa mi er at eg er 30 år eldre enn målgruppa og er ein svært røynd lesar. Det eg synest er føreseieleg og klisjéprega, er kan hende overraskande og grensesprengjande for nokon i målgruppa. Likevel har eg som ei tru på at viss eg vert sitjande og lese i ei bok utan å greie å legge den frå meg fordi den er spennande, vil dette vere noko ein ung og urøynd lesar òg kan oppleve. Nokre av bøkene i bunken kjem eg til å anbefale varmt, og "Eleanor & Park" har eg allereie kjøpt på norsk for at borna/døtrene mine skal få lese den. Så får vi berre håpe at entusiasmen varer ved i møtet med elevane.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar