Dette er ei relativt lang og komplisert bok, men den er absolutt verd å lese. Samuel er ein professor som er hekta på eit dataspel, samtidig som han ventar på inspirasjon til å skrive ei bok han allereie har avtala med eit forlag at han skal skrive. Livet handlar mest om frekke elevar og flukt i dataspel, men så blir han kontakta av nokon som ber han skrive ei bok om si eiga mor, som forlet han då han var svært ung. Mora har nemleg gjort ei politisk handling som har plassert henne på avisframsider, noko Samuel har vanskar med å tru.
Det kompliserte i romanen er ei samanveving av fortid og notid, men òg av alle dei ekstra forteljingane om bipersonar i romanen.
Hill debuterte med denne romanen, og den vart kåra til årets bok av fleire amerikanske aviser i 2016. Forfattaren blir samanlikna med Jonathan Franzen, John Irving og Charles Dickens, og eg kan vere einig i den førstnemnde. Alle dei små og større forteljingane skaper eit kritisk og interessant bilete av notidas amerikanske samfunn, og det minner faktisk mykje om Franzen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar