På reisa si, som kanskje er ei slags forvrengd danningsreise, møter ho gamle hippiar og yngre, hemningslause menneske som ho drikk, dopar seg og har sex saman med. Alt er skildra i eit nøkternt, direkte språk.
Eg kan ikkje seie at boka fall heilt i smak. Eg vart rett og slett lei av Liv og den utsvevande livsstilen hennar. Kanskje er det eit poeng med romanen, og i tilfelle lukkast forfattaren med det. Eg skjønar òg at dekadansen er eit uttrykk for noko livstrøytt, og samstundes er det eit motstykke til det langt meir konforme livet heime i Oslo. For oss som lever eit konformt og trivielt liv kan utageringa nesten verke provoserande, og det er kanskje òg eit poeng.
La meg konkludere med at eg har sans for prosjektet og tankane romanen vekkjer, men at eg synest det vart lite interessant å lese om drikking og sex side opp og side ned.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar