Kongeleg nostalgi

I ein tidlegare heim hadde vi hengande eit bilete av Haakon VII i gangen utanfor soverommet, og Minstemann har i ettertid fortalt at han var litt redd den morske mannen i gangen. Like før 17. mai i fjor såg eg utstilt eit fat med portrett av Kronprinsesse Märtha på i ein gjenbruksbutikk i Volda, men eg kjøpte det ikkje. Biletet var identisk med eit fat farmor hadde hengande på kjøkenet sitt, og eg hugsar korleis eg som barn sat og såg på den triste dama på fatet og lurte på kven ho var.

I år stilte gjenbruksbutikken ut eit tilsvarande fat med bilete av Kong Haakon på før 17. mai, og då var eg snar inn for å kjøpe det. Eg fekk då til svar at det berre var til utstilling, ikkje til sals. Etter å ha tenkt litt over saka fekk eg tak i eit kongefat på internett, frå ein gjenbruksbutikk i Rogaland. Med på kjøpet fekk eg eit lite fat med Kronprinsesse Märtha på. No heng begge to midt i stova på stas, så får eg sjå etter kvart kvar dei endar opp. Det verkar litt påtrengande rojalistisk å ha dei hengande så sentralt i heimen, men førebels er eg så nøgd med kjøpet at dei får henge der.