Før ferien la eg opp for å strikke bolen til denne genseren, som eigentleg skulle vere til Minstemann. Etter om lag 10 cm såg eg at det heile vart frykteleg stort, og eg rekte opp att og begynte på nytt, med tynnare pinnar om mindre storleik. Ved eit ulukkestilfelle gjekk eg ned to storleikar i staden for ein, og dermed fekk Veslejenta ny genser. Garnet var veldig mjukt og fint å strikke i, og det heiter Sandes alpakka. Fargane er ein mellomgrå, kvitt og blått. Seinare skal eg strikke Tirilgenser i same mønster, og det dukkar truleg opp fleire Mariusgenserar òg, sjølv om eg synest det er irriterande med oppskrifter der det står "reduser jamnt 23 masker i denne omgangen", i staden for å ha fullstendige mønsterskjema. No håper eg berre at jenta vil bruke genseren mykje, og så får eg spekulere på om eg skal legge opp to storleikar større til broren. Eg trur eg vil halde fram med å bruke tynnare pinnar, for mønsteret vart ganske pent strikka på den måten.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar