Forfattaren fortel historia om korleis det kan opplevast å få eit funksjonshemma barn. Det innebere problem for ekteskapet, søvnmangel og uendeleg mange frustrasjonar rundt det å akseptere at barnet aldri blir "bra att". Han tek dessutan eit oppgjer med åtferdsterapiens pastillar og sjokoladebitar som han i ein periode trur skal kurere autismen.
Boka fekk Brageprisen i 2012, og det er vel fortent. Det er ei god bok, men først og fremst er det ei viktig bok som set fokus på noko som framleis kan sjåast som tabuemne.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar