I denne boka møter vi ein eg-person som reiser til Paris etter at det er blitt slutt med kjærasten. I Paris får ho vener og bygger eit slags nettverk, og langsamt stablar ho seg sjølv på beina att. Ein får ei slags kjensle av stemninga i byen, som forfattaren har budd i i to år i følgje ein nettstad, og sjølve tittelen viser til den kjensla japanske turistar får av vonbrot når dei ser at "kjærleikens by" er full av hundeskit og søppel. Det blir såleis ein slags metafor på livet, men som i livet finn eg-personen mykje fint i Paris òg.
Eg likte boka ganske godt. Ytre sett hadde den ikkje akkurat spennande handling, men eg likte bruken av enkle symbol som globus, verdskart, Trollmannen frå Oz, Seinfeldt, tidskapsel og språklæring. Tolkinga av desse symbola var ikkje så vanskeleg, og eg tenkjer at eg kan anbefale boka til særemnebruk ved seinare høve.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar