Bøkene til Paasilinna er ofte bygde rundt ei reise, og i denne boka møter vi ein mann som likar å samle på gamle ting. Kona, til dømes, er tjue år eldre enn han. Boka inneheld mange morosame historier om ulike gjenstandar som mannen får tak i. Alt er skrive i velkjend, heilsprø Paasilinnastil.
Boka er morosam, men kanskje ikkje den beste forfattaren har skrive. Likevel er dette godt lesestoff for dei av oss som set pris på denne typen humor.
Eg synest boka var morsom, men når ein har lese dei fleste bøkene av denne finske forfattaren ser ein at han også trakkar i gamle spor. Derfor morar ein seg mest over dei første bøkene ein les. Men for all del, eg har stor sans for denne humoren.
SvarSlettGodt sagt!
SvarSlett