Livet går vidare for Juvikslekta i denne andre romanen i serien. Mest sentral er Anders, som etter beste evne prøver å gjere gode ting for seg og sine. Likevel grip lagnaden inn, i tillegg til at det finst vonde og destruktive krefter, så alt blir ikkje rosenraudt heller. Vi får innsyn i kvardag og slit, folkesnakk og overtru.
Tittelen har dobbel tyding. Reint konkret blir Anders svaksynt og etter kvart blind, men i overført tyding viser tittelen til at menneske lever liva sine utan å sjå klårt. Typisk nok innser Anders ein heil del etter at han vert blind.
Boka inneheld mykje drama når det gjeld dødsfall, organisering av ekteskap og liknande, så det er langt frå kjedeleg. Eg slit framleis litt med å halde personane frå kvarandre, då der ofte er to personar med same namn.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar