Med denne romanen vert serien om Juvikfolket avslutta. Etter å ha lese alle seks bøkene må eg seie at eg likte best dei tre siste, dei som handlar om Odin. I den siste boka skjer det mykje dramatisk, utan at eg skal røpe for mykje om det. Spenninga når høgdepunktet på ei sjøreise i storm, slik som i ei av dei andre bøkene ("Storbrylloppet"), og det vert antyda at det som skjer vil få følgjer for framtida. Også i denne boka er tematikken ei bryting mellom det som har vore og den nye tida, noko som det òg vert harselert med (som når ein av karakterane tenkjer "ei ny tid no igjen?").
Nytt i denne boka i høve til dei andre i serien, er kampen mellom bonde og arbeidar. Vi får òg høyre om spanskesjuka, vekkingsmøte og verdskrig, og romanen er tidstypisk også i det at den stiller eksistensielle spørsmål og er prega av eit etisk alvor.
Duun fekk aldri Nobelprisen i litteratur, men i 1925 var han berre ei stemme ifrå å få den. Det var to år etter at serien om Juvikfolket var avslutta.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar