"Ute av verden" er historia om den 26 år gamle læraren som forelskar seg i ein 13 år gammal elev. I tillegg rommar den voluminøse romanen spekulasjonar og litterære refleksjonar som ein kjenner att frå "Min Kamp"-serien, men som verkar noko malplassert i ein roman. Eg-personen har klare likheitstrekk med eg-personen i "Min Kamp"-serien, noko som vert påfallande og nesten litt irriterande til tider. Ein kjenner til dømes lett att personar og hendingar som forfattaren seinare har presentert som sin eigen familie, og "Henrik" er minst like sjølvhøgtideleg og keitete som "Karl Ove".
Denne boka kom før "Min Kamp", og i det første bandet av serien problematiserte Knausgård skriveprosessen sin fordi han eigentleg ville fortelje si eiga historie, ikkje dikte opp noko som likna. Ein kan lett sjå at det er det forfattaren gjer i "Ute av verden", og etter mitt syn vert til dømes den lange passasjen om "kva som vil skje dersom du vaknar opp og verda er heilt annleis" noko langdryg og utanom saka. I "Min Kamp" godtok ein slike lange digresjonar fordi bøkene gir inntrykk av ei skriving etter innfallsmetoden, men romanar bør etter mitt syn ha ein strammare komposisjon.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar