Livet i Afghanistan under Taliban-regimet var slett ikkje enkelt, det visste eg sjølvsagt frå før. Denne romanen fortel ei søt historie om ei gruppe afghanske ungdomar som skal lære seg å spele cricket for å kome seg ut av landet. Boka er svært lett å lese, bortsett frå det som handlar om det kompliserte ballspelet, og ein får innblikk i korleis kvardagen var spesielt for afghanske kvinner. Eg-personen er ein journalist som har mista jobben fordi kvinner berre skal sjåast og høyrast i heimen og i grava. Ho kan ikkje gå ut utan mannleg følgje, og ho må ha på seg burka. Ho er trulova med ein mann som har reist i førevegen til USA, men elskar ein annan. Å trene cricketlaget vert ei oppgåve som ho kan greie, men kanskje ikkje viss ho må ha på seg burka. Dermed er dramaet i gang på alvor, og eg vart i alle fall fascinert av handlinga i boka.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar