Handlinga er lagd til Island, på byrjinga av 1900-talet. Karitas er den yngste av tre systrer, men etter seg har ho tre brør. Mora er enke. Det er eit hardt liv, men mora har sett seg som mål at borna skal få seg utdanning. Karitas vert ikkje påkosta noko før ei velståande frue ser kunstnartalentet hennar, og kostar på henne kunstutdanning i København. Det store spørsmålet er om Karitas får dyrke kunsten, eller om ho skal bli gåande heime på den islandske landsbygda og leve eit liv som dreiar seg om husarbeid, barnefødslar og denslags trivialitetar.
Boka er kronologisk og realistisk skriven, med små poetiske skildringar av kunstverk innimellom.
Det tok ei stund før eg kom i gang med lesinga, men då gjekk det rimeleg raskt. Ein blir gripen av slike skildringar av kvinnelagnader, om ein vil eller ikkje. Det er dessutan kjekt å lese om korleis det var å leve på island. Eg synest boka hoppar over viktige høgdepunkt i handlinga, som til dømes dei fem åra i København.
No skal eg til på bok nummer 2, og det ser eg fram til. Den er heldigvis på langt over 500 sider...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar