26. juni 2018

Tysdagen var vêret meir strålande, og vi fekk etter kvart høyre at dronning Sonja var på Utvær denne dagen. Vi kunne altså ha risikert å møtt henne.

Eigentleg hadde eg tenkt å gå på fjellet i indre del av kommunen, men så vart det mest rett å vere nær der Pappa vaks opp, og der Mamma fekk lærarjobb i 1958. Det vart derfor til at vi gjekk på "fjellet" Dyngja i Trovågen, der vi hadde nydeleg utsikt mot Utvær og elles heile øyriket. Eg er så glad i den golde naturen der ute, og det er så lett og fint å gå tur i terrenget der. No har turane blitt merka, så det er lettare å gå enn nokon gong. Til Dyngja kan ein jogge på fem minutt.

Etterpå skulle vi ta avskil med slekta, men då viste det seg at Onkel var ute og drog krabbeteiner. Vi fekk dermed vere med på ein skikk der ute; å sitte på brygga og ete nykokte krabber. For oss landkrabbene vart det ei flott oppleving. I min barndom sat vi mykje ute på berga rundt huset til farmor og knekte krabbeklør med stein. Brygga bak butikken ligg i ly for nordavinden, så det var verkeleg ein idyllisk ettermiddag.

På ferja til indre møtte eg søskenbarnet mitt som bur på indre, og ho inviterte oss opp til seg ein tur. Det vart berre jentene og eg som for opp, for Storegut hadde ikkje vore i strøk eit par dagar og ville kvile seg før han køyrde heim neste dag. Minstemann heldt han med selskap og passa hunden.

Trovågen sett frå Dyngja

Garden der far min vaks opp

Skulen der mor mi var lærar 1958/59

Trovågen sett frå fjøra