Det har vore tidenes vakraste sommar så langt, men det er frykteleg tørt i naturen. Det var derfor svært kjærkome at det skulle kome torden og regn på onsdag, og eg hadde benka meg på verandaen saman med Charlie for å nyte hendinga. Det braka godt ei stund, og det ausa ned såpass lenge at ein fekk vatna, men ikkje meir heller. Det var meir som ein forfriskande dusj, og så var det på an igjen med sol og finevêr. Det er berre utruleg, og i år synest eg at eg har vore heldig med yrkesvalet mitt!
 |
| Charlie brydde seg ikkje om lydane, men gjekk inn då regnet kom |
 |
| Utsikt |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar