Dei som kjenner meg godt, veit at eg har hatt litt problem med nyttårsønske og nyttårsfeiring etter at eg fekk ein noko dramatisk start på året 2003. Natt til 2. januar 2003 opplevde eg ein spontanabort som vart eit vendepunkt i livet mitt. Aldri, verken før eller seinare, har eg kjent meg så aleine som den natta og i dei påfølgande dagane.
Det vart derfor ekstra sterkt då han som kjenner meg best valde å gå ned i kneståande akkurat på denne datoen, for å snu den til noko kjekt og skape eit godt minne.
Så no er vi altså trulova, kva no det kan innebere for to gæmlisar som oss. Ein fin start på det nye året.
Eg får gratulere også her!
SvarSlettVi er spente på framhaldet!
Vi ønskar dokke lykke til-alt godt for framtida.
SvarSlett