Dette er ei diktsamling frå 2022, så den burde vere ny nok til å kunne representere nyare norsk poesi. Skjetne sine dikt er relativt kvardagslege til tider, men dei har òg ei interessant djupn. I utgangspunktet handlar mange av dikta om farsrolla, men òg om eit barn som faren ikkje forstår, og kanskje skjemmest litt over til tider. Eg likar måten forfattaren fangar kvardagen på, som i diktet "Dørskilt":
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar