Lisjedalen

I dag hadde endeleg både Veslejenta og eg fri samtidig, og då valde vi å gå inn til skogsvegen som går til Lisjedalen. Planen var å gå så langt opp som vi kom, for vi forventa snø pg is. Bommen var stengd, så ein kunne ikkje køyre bil opp, men det gjekk fint å gå heilt opp. Forma mi er ikkje all verda, så det var godt å kome seg opp bakkane utan å få store problem med kondisen. Det er slik ein trenar for å få betre kondis, tenkjer eg. Hundane sprang lause og herja på, og vi folka fekk oss ein god tur og mykje frisk luft.

I morgon, 18. mars, blir hundane 10 månader.

Dennis

Albert

Genser nummer 61: "Perlepuffgenser" til meg sjølv

 

Eigentleg hadde eg tenkt å strikke denne genseren til Eldstejenta, men så var fargen meir "min" enn "hennar". då eg eigentleg tenkte å bestille lys turkis. Denne fargen heiter turkis, og den er ganske mørk. Eg løyvde eit par nøste, berre så det er sagt. Å handle på nett kan ha sin pris. Garnet heiter Alpaca Bris, som i den førre genseren eg strikka, og det garnet er svært mjukt og behageleg å jobbe med. Det som er spesielt i denne oppskrifta, er teknikken på erma. Mønsteret ser meir komplisert ut enn det er, men ein må halde tunga beint i munnen, spesielt ved raglanfellinga. Eg var svært nøgd med resultatet, og ein skal ikkje sjå vekk ifrå at eg har bestilt inn garn til eit par til i same mønster...

Tur til Flø

Dagen etter 8. mars var litt dagen derpå for meg, som hadde vore med og arrangert markeringa i Volda. Eg
skulle på kunstutstilling som KDA-elevane mine arrangerte i Ørsta, og så kontakta eg mamma og fekk henne med meg - først på kunstutstilling og deretter på biltur til Flø, der vi gjekk oss ein tur i finevêret. 

Tur til kystfortet ved Eltvik

Første helga i mars fekk vi utferdstrang og la ut på tur til Stadlandet, til restane av eit kystfort frå andre verdskrig. Fortet låg like ved den frykteleg smale og dårlege vegen til Eltvik, så det vart ikkje mykje trim, men det var ein fascinerande stad med herleg havutsikt. Etterpå køyrde vi til Ervik, men det vart ikkje til at vi gjekk ut til kystfortet der. I staden gjekk vi ein tur på sandstranda, som delvis var vekk etter diverse uvêr. Det var flotte bølgjer og mange surfarar ute på denne nydelege dagen.

Bok 9 2024: "Den hedenske kongen" av Bernard Cornwell

 

Saksa frå Storytel: "Årene etter kong Alfreds død er fredelige. Danene regjerer i nord, sakserne i sør. Men for en kriger er en skjør fred den tøffeste utfordringen. Altfor ofte gir den spillerolle til de forsiktige og tilbakeholdne. Uhtred, en av den avdøde kongens beste krigere, er ikke populær i det nye regimet. I et øyeblikks raseri blir han forvist fra eiendommen sin og bannlyst. Han er utstøtt både blant kristne og hedninger. Med støtte av en håndfull menn drar Uhtred nordover for å vinne tilbake Bebbanburg, som har tilhørt hans familie i generasjoner og er Englands største festning. Men ellers i landet er det uro. Knut Langsverd, den mest fryktede og voldelige av danene, reiser en hær da konen og arvingen hans blir tatt til fange. Alle kongedømmene blir trukket inn i en krig som vil avgjøre om det skal være et England eller et Daneland. Og det er opp til Uhtred, herskeren blant de utstøtte, å bestemme når og hvor det slaget skal stå."

Bok 8 2024: "Kvit, norsk mann" av Brynjulf Jung Tjønn

I fjor var Tjønn på skulen vår og fortalde om livet sitt, i tillegg til at han las nokre av dikta sine. No har eg lese heile diktsamlinga, og den er utruleg god og tankevekkande. Eg har òg brukt nokre av dikta i jobbsamanheng, under emnet "kulturmøte i tekstar" på norsk VG1. Då brukte eg noko tid på å fortelje om Arve Beheim Karlsen, Philip Manshaus og Benjamin Hermansen, sidan det er referansar til desse i dikta. 

Tjønn er adoptert frå Korea, og mange av dikta handlar om korleis det er å sjå annleis ut, korleis ein blir oppfatta som kinesar og kva kvardagsfordomar ein kan oppleve. Det er sterke tekstar.