Kva skal ein seie om ein roman som handlar mykje om EUs postdirektiv, men som òg rømer ei anna forteljing, om den single, barnlause kvinna i 30-åra? Hjorth skriv underhaldande og lettleseleg, og vrien med postdirektivet er veldig artig. Ei politisk sak vert løfta opp frå det grå og keisame byråkratiet til å verte noko rørande, viktig og meiningsfylt. Når det gjeld den single kvinna, synest eg at eg har lese tallause romanar og sett like mange filmar om akkurat henne. Eg synest ikkje forfattaren legg til noko nytt når det gjeld meininga med tilværet, bortsett frå det tidlegare nemnde postdirektivet. Trivialitetane elles var nesten klisjéar, og hovudpersonen temmeleg stereotyp.
Konklusjon? Ei absolutt lesbar bok, med ei litt original vinkling på eit oppbrukt tema.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar