Julaftan 2014

I år starta julaftan brått i det eg fekk ein SMS frå Posten klokka 8.10. Pakken eg har venta på hadde kome til butikken på Folkestad, og gåveberget vart dermed komplett. Vi pusla og styrte med forskjellig småpjask, utan å stresse, og klokka 14 var vi på plass i kyrkja. Det er ein fin tradisjon å få med ei gudsteneste, synest eg, for ein får gjerne sett fokus på noko anna enn det materielle. Preika minte svært mykje om den den same presten heldt på skulegudstenesta førre fredag, og bodskapen var at ein skulle kjenne ein vart elska, og at ein var god nok og vel så det. Det er ein god og positiv tanke å gå inn i julehøgtida med, når det er så mykje destruktivt elles i året.

Medan mora fekk ferdig middagen etter alle kunstens reglar, laga ungane årets julesongshow. Ungane hadde fått ein ukulele i julegåve på førehand, og dei har hatt glede av eit ukulelekurs på youtube med ein som kallar seg "Ukulele Mike". Han hadde mellom anna ei grundig forklaring av "Jingle bell rock", så det blei den som vart årets nummer. Vi rakk akkurat å filme før maten var klar.

Det vart mange gåver til liten og stor, og sjølvsagt måtte hunden òg få ei gåve. Det verkar elles som om han synest heile julegreia er noko forvirrande, med alle slags lukter, eit tre midt i stova og menneske som leikar "hent pakken". Men det er no frykteleg kjekt å ha alle heime, det synest både hunden og mora. Det er ufatteleg kjærkome med ferie, og ekstra fantastisk å ha alle gulla sine samla i heimen i dagevis. Inga gåve kan toppe den gåva det er å vere saman med dei ein er glade i, i fred og harmoni og med haugevis av kjærleik.

Var det nokon som lurte på kva som var i pakken vi henta i føremiddag? Det var vispar og kubjelle til Minstemanns slagverk. Julefred blir det ikkje mykje av her i huset, og det er heilt greitt.