Atwood er ein forfattar eg berre så vidt har vore borti før, og no er ho aktuell på grunn av ein serie som er basert på "A Handmaid's Tale". Eg plukka derfor med meg denne boka, og begynte å lese som om det var ein roman. Det er det ikkje, men derimot noveller som heng saman, men ikkje kronologisk. Litt forvirrande var det, men nokre av tekstane er veldig fine. Ho skriv om oppvekst, alderdom og forhold, og aller best likte eg tekstane som omhandla alderdom. Eg las boka på engelsk, og språket var mange gonger ei nyting i seg sjølv, slik at eg måtte lese om att avsnitt eller setningar for verkeleg å dvele ved det språklege.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar