Dagens

I dag hadde vi tradisjonell avslutning med program, smørbrød og kaker. Pensjonistar og mødrer i permisjon var til stades, og eg fekk endeleg helse skikkeleg på vesle Ole Magnus (fødd 13. april). På slike dagar bruker vi å "takke av" (eit uttrykk som hittil har vore ukjent for meg, men som eg sporenstreks la til i vokabularet mitt) pensjonistar, og blant vårens heldige var gymlæraren min frå ungdomsskulen/naboen frå Ørsta/kollega. Ho er ei sprek dame som held seg godt, og ho fortalde ei historie som illustrerte dette: i fjor haust hadde ho si første senilveke, og var dermed borte frå elevane ei veke utan at dei visste kvifor. Nokre av dei spekulerte på kva grunnen kunne vere, og ein hadde sagt "nei... ej trur ikkje at ho e gravid...."