Nevø nummer 1 21 år

Då eg var 19, trulova Gubben og eg oss. Vi følte oss veldig vaksne og fornuftige, for ikkje å seie skråsikre. Nokre dagar seinare vart eg tante for første gong, til ein nydeleg baby som vart buande i Ørsta den første sommaren i livet sitt, og som vi derfor fekk sjå mykje av. Seinare fekk eg passe han litt i feriane og slikt, og eg var imponert over kor fornuftig og veslevaksen guten var. Som 11-åring hadde han sommarjobb med å beise gjerde og passe ungar (vi veksla på) hos oss i Ulsteinvik, og for fem år sidan var han dreng her på garden. Det var visst noko beising då òg. No er han vaksen journalist, og vi gratulerer han så mykje med dagen. Det er vanskeleg å venje seg til at småungane blir vaksne - men det er berre eit teikn på at ein sjølv held på å bli "nauta" gammal...