Denne andre kriminalromanen av Jørgen Brekke er etter mitt syn betre enn den første, fordi den har strammare komposisjon. Eg skal ikkje gå så mykje inn på handlinga, men også i denne romanen finn vi ei gamal handling parallelt med at vi fyl dei same personane i notidas Trondheim som vi vart kjende med i første bok. Sentralt i historia er ei skillingsvise frå 1700-talet, som får tyding for begge dei parallelle handlinga. Dette var ei spennande bok, og eg håper Brekke snart kjem med ei ny!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar