Som svært ung høyrde eg "Empty rooms" og tenkte at dette var nok ein smørsyngande balladesjarmør. Ikkje lenge etter vart eg kjend med "Military Man" og andre røffare songar som "Out in the fields" og "Over the hills and far away". Eg var stor fan av Gary Moore heilt til han vende om og begynte å spele blues, noko han hadde gjort i sine yngre år - derav storsuksessen "Still got the blues", som eg ikkje var så begeistra for.
Då eg såg bilete av han første gong, vart eg òg litt skuffa. Han var nemleg langt frå så pen som stemma og gitarlyden tilsa. Seinare syntest eg det gav han ei ekstra tiltalande side at han hadde blitt kutta opp med ei flaske i andletet under gateslagsmål i Belfast.
I dag kom meldinga om at Gary Moore (eller Geir Meir, som vi pla kalle han) er død.
Eg legg inn ein bluessong fordi teksten passar så godt, men innrømmer at eg framleis likar den rocka sida hans best.
Han var booka på Notodden til sommeren. Det hadde vært kjekt å svippa over åsen og hørt på han, men, men. Jeg er enda mer ergelig for at jeg ikke hørte Queen i Drammen før Freddy tok kvelden.
SvarSlett