Nokre av problemstillingane på jobb denne veka har vore:
- Kven bestemmer kva som er god kunst - "folk flest" eller ein kulturell elite?
- Korleis skal ein reagere dersom ein vert utsett for ei kulturell oppleving ein ikkje set pris på?
- Kor lojal skal ein lærar føle seg forplikta til å vere?
- Kvifor set vi pris på "reality"-program på tv?
....og ikkje minst:
- Finst det eit betre yrke enn læraryrket?
Personleg er eg overtydd om at eg har verdas beste jobb med supre og kloke kollegaer som det er interessant å snakke med, i tillegg til elevar som i all hovudsak er hyggelege og oppegåande. Eg føler meg privilegert som får snakke om dikt og noveller, sjå teaterstykke og filmar og diskutere youtube-klipp med Hitlers talar og kunne kalle det "jobb".
God helg, alle saman!
Eg er glad for at du er komen på den rette hylla i livet ditt.EIN ting er i alle fall sikkert:Det er aldri KJEDELIG å vere lærar. Når det gjeld retorikk så er det vel ikkje tvil om at Hitler var ein stor retorikar-anten vi likar det eller ei.
SvarSlett